سابقه فعالیت بیمه در کشور به صورت غیر رسمی بیش از یک قرن است. نخستین بار در سال ۱۲۸۹ خورشیدی دو شرکت بیمه خارجی به تأسیس نمایندگی در ایران اقدام کردند. اولین قانونی که در ایران درخصوص شرکتهای بیمه به تصویب رسید قانون مربوط به ثبت شرکتها مصوب دوم آذر ۱۳۱۰ است که در ماده ۸ آن شرکتهای بیمه اعم از ایرانی و خارجی را تابع نظام نامهای دانست که از طرف وزارت عدلیه تنظیم میشود.
تأسیس شرکت سهامی بیمه ایران در ۱۵ آبان ۱۳۱۴ وتصویب قانون بیمه در هفتم اردیبهشت ۱۳۱۶ را باید نقطه آغاز تحولات بازار بیمه کشور دانست. با تصویب این قانون حدود ۱۰ شرکت بیمه خارجی شعب و نمایندگیهای خود در ایران را ثبت کردند. درسال ۱۳۲۹ نخستین شرکت بیمه خصوصی ایرانی به نام بیمه شرق» تأسیس شد و پس از آن در دهههای بعد تعداد دیگری از شرکتهای بیمه خصوصی ایرانی و یا با سرمایه گذاری مشترک ایرانی و خارجی در ایران آغاز به فعالیت کردند.
نظارت و بیمه گری توامان شرکت سهامی بیمه ایران در بازار بیمه موجب شد که سیاست گذاران به دنبال تفکیک تصدی از سیاست گذاری و نظارت در بازار بیمه باشند و با تأسیس بیمه مرکزی تحولات صنعت بیمه شتاب بیشتری گرفت.
قانون تأسیس بیمه مرکزی ایران و بیمهگری در ۳۰ خرداد ۱۳۵۰ در ۷۷ ماده به تصویب رسید و نحوه فعالیت و عملیات بیمه را در مورد شرکتهای داخلی و خارجی ترسیم نمود. ماده (یک) این قانون اعلام کرده است که:
بهمنظور تنظیم و تعمیم و هدایت امر بیمه در ایران و حمایت بیمهگذاران و بیمهشدگان و صاحبان حقوق آنها و همچنین بهمنظور اعمال نظارت بر این فعالیت، مؤسسهای به نام بیمه مرکزی طبق مقررات این قانون با اهداف زیر تأسیس میگردد.
- تنظیم بازار بیمه کشور و هدایت آن از طریق تصویب آیین نامهها و مقررات
- توسعه و تعمیم بیمههای بازرگانی
- اعطای مجوز تأسیس شرکتها و شبکه کارگزاری و نظارت بر فعالیت شرکتهای بیمهای به نمایندگی از دولت در بازار
- انجام امور اتکایی اجباری برای مؤسسات بیمهای
قبولی و واگذاری بیمههای اتکایی با مؤسسات داخلی و خارجی
- بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران در تلاش است تا با تکیهبر تجربه چندین ساله و دانش فنی کارشناسان و مدیران خود، رسالتی را که بهموجب قانون بر عهده این سازمان قرارگرفته است هرچه مطلوبتر به انجام رساند. اهم وظایف و اختیارات بیمه مرکزی جمهوری اسلامی ایران طبق قانون مذکور عبارت است از:
– تهیه آییننامهها و مقررات برای حسن اجرای امر بیمه
– تهیه اطلاعات لازم از عملکرد مؤسسات بیمه فعال در بازار بیمه ایران
– انجام بیمههای اتکایی اجباری
– قبول یا واگذاری بیمههای اتکایی به مؤسسات بیمه داخلی یا خارجی
– ارشاد، هدایت و نظارت بر مؤسسات بیمه و حمایت از آنهابرایحفظ سلامت بازار بیمه
– تنظیم امور نمایندگی و دلالی بیمه و نظارت بر امور بیمه اتکایی.